Dag 19 - 19 sept 2015

Dag 19 - 19 september van Bercianos de Real Camino naar Mansilla de las Mulas 26 km 6 uur ( nog 313 km)

Zoals gisteren al aangegeven geeft een verblijf op een 2 persoonskamer meer rust, privacy en is het op tijd vertrekken een stuk makkelijker. Zo ook vanochtend , alles hadden we gisteren al klaar gezet en zodoende trokken we om 6.30 al de deur achter ons dicht. Hoewel het goed donker was zaten we al weer snel op de route , het eerste stuk een rechte weg van 8 km naar El Burgo Ranero dat stelde weinig voor alleen bij het in het donker lopen zou je je nog allerlei dingen voor kunnen stellen wat je mee zou kunnen maken maar daar zal ik jullie maar niet lastig mee vallen.

Het onderweg nemen van een broodje en een bakkie bevalt erg goed sinds we de thermoskan achter gelaten hebben. Het volgende stuk (13 km)  naar Reliegos is net zo saai en Ingrid zet de MP3 speler weer in. Met Enrique Iglesias in haar hoofd en mij er een paar meter er achter, op zij of er voor net wat uit komt) gaan we de uitdaging aan en gaan we aan de wandel. Onderweg zien we een wat oudere dame (in de zeventig)  met een bos bloemen op haar rug. Volgens Ingrid zou ze wel eens jarig kunnen zijn, als we haar passeren zeg ik haar dat ze een mooie bos bloemen heeft. Ze antwoord (in het engels)  dat ze jarig (geweest?) is en dan feliciteer ik haar natuurlijk ,met een paar zoenen en dat waardeert ze best wel.  

We lopen weer door en als we even stoppen omdat Ingrid een steentje in haar schoenen heeft dan wandelt de dame ons weer voorbij. Omdat ze wat langzamer loopt dan wij halen we haar met 10 min weer in. Bij het passeren vraag ik waar ze vandaan komt en tot mijn verbazing zegt ze Spanje, dat had ik niet verwacht want zo zag ze er niet uit en sprak goed engels. Dus ik zeg dat wij uit Nederland komen, zegt ze dat ze dat al wist,
dus ik kijk verbaasd en toen zei ze dat ze dat wist omdat ik haar bij het feliciteren 3 zoenen gaf  en dat doen alleen nederlanders. Dat was wel lachen en dus gelijk maar weer even al pratend met elkaar op gelopen.
Ze loopt alleen en is in Roncesvalles gestart en doet wel de hele Camino en loopt omgeveer 20 km per dag.
Slapen in Auberges (dus op slaapzalen) vind ze te veel herrie en overnacht daarom in pensions, casa rurals of hotels.  

Vlak voor Mansilla de las Mulas lopen we nog even op met 2 gepensioneerde dames uit de buurt van Arnhem en die gaan als een speer, ze reserveren ook altijd vooraf en verblijven ook in Mansilla de las Mulas en gaan bij aankomst direct richting hun pension.

Wij gaan kijken of er wat vrij is en vragen bij de eerste de beste Auberge naar een kamer voor 2 die hebben ze iets verder in een nieuw complex en zo zijn we vanavond ook weer onder de pannen ( of eigenlijk lakens).
Bij het uitpakken van de spullen bemerkt Ingrid dat ze haar Pyamahemd vergeten is dat is wel jammer want voor de nacht was het een makkelijk en lekker zittend iets. Dat is de eertse keer dat we echt iets vergeten zijn.

Komkommertijd op de Camino ?   

Jawel dagen zoals deze dus, niet veel te vertellen dus maar even wat algemeens, de Spaanse vrouw zoals hierboven beschreven loopt de Camino dus ook op haar eigen manier met weinig bagage (het overige laat ze denk vervoeren) slaapt wat luxer maar de afstand loopt ze wel. We hebben al vele pelgrims gezien waar we zeker respect voor hebben, soms erg oud, soms slechtziend of niet zelden met een handicap. Sommige daarvan lopen dan ook nog eens met een volle bepakking dat is dan een hele opgave om zo de tocht te volbrengen. Maar we zien er ook veel die ons fluitend voorbij lopen (soms met de handen in de zakken) terwijl wij moeite hebben om vooruit te komen maar dan zie je wat ze op hun rug hebben en dat is dan bijna niets.
Die maken dan gebruik van rugzakken vervoer naar het volgende adres, ja zo kan het dus ook, voor ouderen is dat best een uitkomst maar als we zo soms jonge meiden en mannen zien lopen dan denken we toch wel eens en doe het nu maar eens met een rugzak op. Maar de meeste lopen wel ` volle bepakking` en dat zijn de ` echte`.

  
Maar het blijft een mooi gezicht om naar andere Pelgrims te kijken, er zijn er heel wat met pijnlijke lichaamsdelen , te herkennen aan de manier van lopen of de knie en enkelbandages. Ook de bepakking ziet er zo verschillend uit, de een met een strakke rugzak, de ander met van alles er aan gebonden zoals knuffels, kleding die moet drogen (meest sokken) , extra schoenen, stokken, stokbrood,hoed  enz. En zo zullen wij denk ook wel bekeken worden dat maakt het allemaal als geheel weer de Camino.

Zomaar even wat extra info over wat we zien en hoe we het beleven , ergens nieuwsgierig naar?
vraag maar we lopen `m nu toch dus dit is je kans op meer informatie :)

Vanmiddag dus een relax middagje , het is hier erg zonnig ( rond de 30 graden) een leuk oud stadje om wat doorheen te slenteren. We hebben een stokbrood en wat ham, tomaat  en een toetje in de supermarkt gekocht en houden het avondmaal simpel vandaag. Wat cola en chips voor in de avond en de dag is compleet op naar een nieuwe.

Vanaf vandaag zullen we de km die we nog moeten gaan (volgens het boekje dan, want het blijven zoals al eerder gezegd Spaanse km`rs) dan hebben jullie een idee van de nog af te leggen weg.

Groetjes Ingrid en Hans