Dag 18 - 18 sept 2015

Dag 18 - 18 september 2015 van Terradillos de los Templarios naar Bercianos del Real Camino 24 km 5 uur

Het was een prima Pelgrimsmenu gisteren ik had Spagetti en Ingrid een salade vooraf, als hoofgerecht had ik varkenslapjes met patat en Ingrid visfilet met patat en ijs en yoghurt. Omdat we sliepen op een 10 persoons kamer ( 5 stapelbedden) moet je ook rekening houden met degene die vroeg gaan slapen en als je wekker om 6.00 afgaat dan kan ook niet direct het licht aan want anderen willen pas om 7.00 opstaan. Dat maakt het niet makkelijk (zeker als zoals bij mij de slaapzak onder in de rugzak moet) om alles in te pakken en snel te vertrekken. Dus eerst wat klooien in het donker, verder pakken op de gang en dan de eerste stappen van de dag maken.

Het was een heldere hemel, geen regen of wind dus dat moest wel goed komen vandaag.
En dat klopte na een uur wandelen was het volop licht nog wel wat koud maar er leek zon aan te komen.
Er waren er weer veel op weg en een tijdje liepen we achter een oudere man (ik schatte in de 70) die daar toch maar even met volle bepakking liep. Hij raakte in gesprek met een jonge dame van denk 24-25, ik hoorde niet waar ze het over hadden maar vond het wel mooi om te zien hoe (in dit geval) oud en jong een tijd met elkaar op liepen en van alles elkaar vertellen, dat is het mooie van deze reis, mensen ontmoeten leeftijd of afkomst maakt niet uit bijna iedereen heeft hetzelfde doel de weg naar Santiago de Compostella afleggen en mee maken wat het onderweg met zich mee brengt.

Na 13 km toch maar weer even een broodje in een cafeetje in Sahagun gegeten zodat we wer vol energie verder konden. Na 2 km zien we de oude man weer lopen en Ingrid haalt `m in en ik blijf even naast `m lopen en vraag waar ie vandaan komt en dat bleek Australie te zijn. Hij heeft een rode zakdoek om zijn nek en ik vertel dat het in Nederland een oude boerentraditie is zo`n rode zakdoek. Hij vertelt dat hij deze van zijn vader heeft gekregen en inmiddels meer dan 50 jaar oud is en uit Italie komt want daar kwam zijn vader oorspronkelijk vandaan. Ik laat `m mijn vaders rozenkrans zien, van mijn vader ook meer dan 50 jaar oud.
Ik zeg `m dat zijn vader dus ook met `m mee reist maar dat kwam niet zo goed over, nee zegt ie ik ben hier met mijn zwager en wijst naar een Pelgrim die zo`n 50 meter verder loopt en een gesprek heeft met ....Ingrid.
Maar even later begrijpt ie wat ik bedoel. Hij heet Leonardo en zijn vrouw en zijn zwagers vrouw zijn zussen.
Ook bij hem was hetl de film ` The Way` de inspiratie om deze tocht te gaan doen. Als ik later weer bij Ingrid loopt heeft die ongeveer hetzelfde gehoord maar ook dat de oude man 72 is en zijn zwager 65.

Bij de 2e stop in Bercianos del Real Camino (er zit dan al weer 24 km op) nemen we een broodje en komen er twee Nederlanders bij ons zitten die vanuit Nederland zijn komen fietsen. Het zijn Daphne en Henk en zijn elkaar in Spanje tegengekomen en rijden nu met elkaar mee. Ze zitten ongeveer op de 100 km per dag en hebben allebei een zg tracking bike en verwachten binnen 4-5 dagen Santiago te bereiken.
Daphne gaat de 29e met het vliegtuig terug en de fiets wordt met een bus (vrachtauto) terug gebracht.
Dat is wel leuk om te horen dat er ook daar dus slimme ondernemers een handel van hebben weten te maken.

We besluiten te kijken of er nog wat vrij is in het dorp want anders moeten we er nog minimaal 8 wandelen.
Het plaatselijk Cafe ( Rivero) blijkt ook kamers te verhuren en daar nemen we een 2 persoonskamer met een bad. Dus vandaag hebben we al een kamer om 13.00 dat voelt echt als een vakantie en kunnen daardoor lekker uit rusten.

Het plaatsje zelf  stelt niet veel voor, het doet me denken aan dorpje uit een westernfilm. Het is er erg stil op straat en als we voor het cafe zitten en je kijkt naar links dan kijk je naar korenvelden en naar rechts kijk je ook de verte in. Met een klein beetje fantasie zie je uit het niets de schurk en de sherrif tegenover elkaar staan en ben je getuige van een ` Gunfight`.  Het kan ook zijn dat het niet mijn fantasie is die deze beelden oproepen maar wellicht te veel in de zon gelopen ? want die scheen in uiteindelijk best wel aardig.

Als we in de middag even buiten zitten blijkt ook Leonardo en zijn zwager daar een kamer te hebben. Bij het eten zitten we een tafeltje naast ze en vragen ze of ze ons boekje mogen zien die vinden ze wel duidelijk en ik stel voor dat ze er kopieën van maken met hun tablet en dat doen ze dan ook.

Na het eten gaan we direct de spullen klaarzetten voor morgen want dan is de planning dat we 27 km gaan lopen maar dat is maar een planning de Camino kan het voor ons wel heel anders bedacht hebben.

Tot morgen maar weer.