Dag 15 - 15 sept 2015

Dag 15 - 15 september van Castrojeriz naar Fromista 23 km  7 uur

Zo heerlijk geslapen als vannacht hadden we nog niet eerder  en daardoor weinig zin om op te staan als de wekker weer om 6.00 afloopt dus draaien we ons nog een keertje om dat is toch wel weer het voordeel van een pension. Ontbijt zat er niet bij dit keer dus gaan we met een lege maag op pad.
Na 2 km begint de beklimming (10%) zoals we die konden verwachten vandaag gevolgd door een afdaling (12,5%) waarna we weer kilometers op een redelijk saaie vlakte liepen. Al eerder gaf ik aan dat alleen lopen er niet meer bij is, we zien op het lange pad voor ons zeker 30 Pelgrims en achter ons ook wel zo iets. Het is ongelofelijk hoeveel mensen iets hebben met deze Camino.

Saaie boel dus dus alle tijd  om weer eens over van alles na te denken en dan is werk er een van die daar niet in voor zou mogen komen maar ongemerkt denk je dan toch hoe dingen zijn gegaan en h 000et onbekende van wat er nog gaat komen. Dat heb je als je bij een groot bedrijf werkt in het voorjaar dacht ik nog dat het einde van deze Camino wel eens het begin zou kunnen zijn van een nieuwe start omdat ik toen nog graag had willen ruilen met collega`s die door reorganisaties er uit moesten maar dat was toen niet mogelijk, dat vond ik toen wel jammer omdat ik met een ontslag premie graag iets voor me zelf had begonnen maar intussen zijn ook de wettelijke regels gewijzigd dus is die kans bekeken. Intussen heeft er wel weer een interne reorganisatie plaats gevonden waardoor ik helaas naar een andere afdeling moet maar dat wel weer kansen lijkt te bieden dus wordt het einde van deze Camino toch nog een nieuwe start wat werk betreft. De Camino is best wel te vergelijken met hoe het leven loopt, ups en downs, de onzekerheden en de kansen die er (soms verscholen) liggen, de Camino is een hele ontdekkingsreis net zoals het echte leven en dat vind ik al na twee weken. 

En zo dwaal  je dus tijdens het lopen soms heel erg af met je gedachten nu dus maar weer even terug naar het lopen. Het was koud en na 3 uur  lopen ging een ontbijtje er best wel, die worden hier vaker aangeboden door bars/restaurants langs de route en dit keer ( Itero de la Vega) waren het 2 geroosterde broodjes met jam, een glas sinnasappelsap en koffie of thee en dat maar voor € 2,50.  Heerlijk hoe zo`n simpel ontbijtje kan smaken.
Daarna op naar Boadilla del Camino)  weer een eentonig stuk en we besluiten de MP3 speler in te zetten.
Dat loopt wel lekker met een muziekje op maar dan begint  het wel erg hard te regenen en is de ponco noodzakelijk. In Boadilla nog maar even bakkie genomen om warm te worden en dan op weg naar Fromista waar we willen verblijven. Nog geen kilometer op weg daarnaar toe2 lijken we in de Nederlandse polder aan te zijn gekomen. En lopen langs een heuse sloot met riet en langs bomen, het lijkt net een Hollandse polder en dat 5 km lang. Bij Fromista lopen we via een bruggetje het water over (wat een kanaal blijkt te zijn) en zien daar een indrukwekkend mooie oud sluis systeem want het water gaat daar ongeveer 20 meter lager.

We wandelen Fromista binnen en gaan op zoek naar een verblijf, het regent en we zijn koud en pakken het eerste wat we tegen komen en dat is het plaatselijke hotel. Uiteraard duurder dan ergens anders maar hoewel deze Pelgrimstocht oorspronkelijk wel een lijdensweg was hoeft het wat ons betreft niet in alle opzichten zo te zijn, de problemen met lopen soms vinden we al genoeg.  De kamer heeft een bad en het water is echt warm dus daar hebben we direct gebruik van gemaakt en zijn weer enigzins op temperatuur gekomen. 

Terwijl het buiten met bakken uit de lucht valt vallen we een uurtje in slaap en bekijken daarna nog even een kerkje en halen wat fris voor morgen en dan is het alweer etenstijd. Zelf in het Hotel serveren ze een pelgrims menu en dat smaakte dit keer allemaal heerlijk. We zien nog een oude bekende Jerry uit Ierland en maken er nog even een praatje mee.

De weersverwachting voor morgen is code oranje wat de windkracht betreft en buien.
We zijn benieuwd wat ons te wachten staat....

Hans 

Zo nu neem ik (Ingrid) het schrijfblokje even over. Het lopen is echt heel leuk maar bij tijd en wijlen ook heel erg zwaar De mesetas hier zijn prachtig lange uitgestrekte vlaktes met prachtige vergezichten .Bergen vind ik echt schitterend om de zien maar daar is nu wel verandering in gekomen als ik ze moet beklimmen met 12 kg op de rug. Aan de andere kant is de beloning weer groot als je dan weer boven bent, mooie uitzichten en dan denken in je zelf, nou oma dat hebben we toch maar weer even gefikst.

Verder wil ik even laten weten dat ik het heel leuk vind dat ook vanuit mijn werk er  naar dit blog wordt gekeken en gelezen. Marian, Mary, Diana en Myrthe  bedankt voor jullie reacties. We zullen blijven proberen jullie dmv dit blog op de hoogte te houden.

Lieve groet Ingrid