Dag 14 - 14 sept 2015

Dag 14 - 14 september van Tardajos naar Castrojeriz   28,7 km  7,5 uur

Gisterenavond weer een zg Pelgrimsmenu naar binnen gewerkt, dat is een menu waarbij je vaak kan kiezen uit 3-4  voor, hoofd en nagerechten en daarbij is wijn en water gratis. Bij de een stelt het niet veel voor bij de ander is het weer ongelofelijk wat je er voor krijgt, de prijzen zijn meest rond de 10 Euro.
Gisteren was niet veel bijzonders maar het voorgerecht van warme doperwten gaf ons weer een beetje een behagelijk gevoel.  Om het nog wat warmer te krijgen hebben we er een glas wijn bijgenomen voor Ingrid de eerste in 2 weken en voor mij de eerste in mijn leven geloof ik, lekker vindt ik het (nog?) niet maar krijg het wel wat warmer.  In de ochtend loopt om 6.00 de wekker weer af en om 6.30 staat het ontbijt klaar, denk dan niet aan een ` van der Valk ontbijt`  want dat is hier toch wat anders daar komt bij dat het een gemeentelijke Auberge was en gerund door een vrijwilliger en ook de bijdrage die je doet is geheel vrijwillig. Voor jongeren met een krappe buidel een mooie manier om goedkoop te gaan lopen.

Tussen 7.00 en 7.30 liepen we op een bekende weg ( want die hadden we gisteren ook al heen en weer terug gelopen) daarna liepen we 8 km zonder ook maar een dorp te zien over grote vlaktes waar het hard waaide.
Ook vandaag was ik blij dat ik mijn jas aan had, mijn hoed had ik op mijn rugzak gebonden want die waaide telkens af.  De grote vlaktes zijn mooi en makkelijker te lopen maar het is ook wel eentonig. 

Nadat we in Hornillos de Camino wat brood en ham hadden gekocht dachten we in San Bol een bakkie te kunnen nemen maar dat viel wat tegen want daar stond alleen maar een Auberge en dan ook nog eens een paar honderd meter van de weg af dus die energie hebben maar in verder lopen gestoken en zijn we doorgegaan naar Hontanas. Weer over een vlakke streek met heel veel (tegen) wind dus de jassen bleven nog steeds aan. Onderweg bij een stapelstenen (rotsen) zijn we gestop voor een lunch met onze gekochte spullen.
Dat was wel een plaatje waard dacht ik vroeg aan een mede Pelgrim ( uit Australie) of ze een foto wilde maken en het resultaat was een mooi plaatje van een voor ons bijzonder plekje.

Hontanas is denk wel het mooiste dorpje waar we doorheen zijn gekomen tot nu toe, netjes verzorgd echt een dorpje voor Pelgrims met sfeervolle straatjes,leuke verblijven en cafe`tjes.  De bedoeling was om daar te blijven maar omdat het pas 12.00 was vonden we het zonde om nu al te stoppen en onder het genot van een bakkie wogen we de voor en tegens tegen elkaar af. Het grootste probleem blijft de onzekerheid over het vonden van een slaapplek. We merken dat er meer Pelgrims bij komen die in een latere plaats zijn gestart dan wij. Je moet dan of vroeg stoppen, wat jammer is omdat met een paar uurtjes extra lopen maak je wat meer km maar als je dat doet is de kans op een plek minder, dat is wat te omzeilen door te gaan reserveren wat weer inhoudt dat je moet gaan plannen en dat is eigenlijk niet wat je wil op deze tocht.
We besluiten te gaan lopen naar Castrojeriz het eerst volgende plaatsje maar wel zo`n 9 km verder.
Na 3 km gelopen te hebben zien we een reclamebord van een pension (een zg Rural) in Castrojeriz met daarbij een telefoonnummer, ik bel en in het Engels lukt het me (zo te horen) wat te reserveren, dat loopt dan toch al weer wat lekkerder. De zon is meer gaan schijnen dus de jassen gaan uit en rond 14.30 komen we aan in Catrojeriz.  Het Pension is makkelijk te vinden en ziet er van binnen als nieuw uit.  Bij het inschrijven wordt er gevraagd of we een 2 persoonskamer met 2 bedden of 1 tweepersoonsbed willen waarop Ingrid me zelfs nog even vragend aankijkt (dat geeft dus al aan wat we gewend zijn de afgelopen weken). Ik hoef daar niet over na te denken en ga voor het 2 persoonsbed.

Heerlijk om weer eens wat voor je tweetjes te hebben, we kunnen wassen maar we hebben zoweinig te wassen dat het Ingrid het even snel handmatig doet (*). Daarna wat boodschappen gedaan voor morgen voor onderweg en in het Pension even lekker gezeten. 

In de avond weer een Pelgrimsmenu op en daarna snel naar (huis wilde ik bijna typen) het pension om nog even aan dit blog te werken.

Een van de leuke dingen van het wandelen is dat je regelmatig mede Pelgrims tegenkomt die je al eerder hebt gezien, gesproken of mee hebt gemaakt tijdens een overnachting. Een Spaans echtpaar komen we regelmatig tegen , ik schat ze ongeveer van onze leeftijd. 12 dagen geleden zagen we ze voor het eerst en maakten we van hun een foto en zij van ons bij een bepaald monument, daarna hebben we elkaar al zo`n 6-7 keer gezien dan zijn we ze weer een paar dagen kwijt maar vandaag in Hontanas was het weer zo ver. Ook een Nederlandse jongen zien we regelmatig, onze medicinman en blinde hebben we al even niet meer gezien maar wie weet komen we ze nog eens tegen.

(*)  wat de was betreft gaat dat wel heel anders als thuis waar er normaal wel minimaal 3 maal per dag een was draait. We hebben 2 sets kleding waarvan 1 het meest dragen wordt is deze echt vies  of ruikt niet echt fris meer (wat ons in de praktijk reuze meevalt soms heb je het echt wel een paar dagen aan) we (Ingrid meestal) wassen het dan met een handwasje en een eenmaal met een wasmachine, hangen het snel buiten ergens op en vaak is het dan al na een uur droog. Hoe makkelijk kan het dan zijn keuze wat zal aantrekken is er dus meest niet (of het een of het ander) met mijn haar ben ik ook makkelijk meest geen Gel maar hoed op en klaar. Dat zijn dingen daar moet je wel makkelijk in zijn anders is zo`n tocht bijna niet te doen.
Ook als je onder de douche geweest bent dan zorg je om je handoek niet te nat te maken dat je al zoveel mogelijk droog bent door bv eerst met een washandje zoveel mogelijk natigheid er af te halen en danpas met een handoek. Zouden we dit thuis ook blijven toepassen dan gaan we heel wat zuiniger door het leven.

Maar het is weer genoeg voor vandaag, Ingrid slaap al (hebben we eindelijk een tweepersoonsbed)  en ik ga dit nog even oploaden en dan weer energie zien te krijgen voor morgen.