Dag 10 - 10 sept 2015

 Dag 10 - 10  september  van Azofra  naar Granon   21,7 km   6 uur

Gisterenavond in het plaatselijk restaurant een Pelgrimsmenu gegeten,  dat wordt vaker aangeboden en dit keer was het best goed te eten omdat veel Pelgrims dan daar eten is het niet even lekker rustig zitten maar wel weer een plaats om anderen te ontmoeten.

Het slapen ging wat minder en toen ik om 5.30 weer wakker was en Ingrid ook besloten we alvast  maar te gaan pakken wat als resultaat had dat we om 6.30 al aan de wandel waren. Het was goed donker dus wij met onze mijnwerkerslampjes op ons hoofd ( € 1,99 bij de Action) op weg. Verlichting was ook wel nodig ook ondanks dat het redelijk vlakke wegen waren. We waren niet de enigste want op een splitsing stonden er een paar te bekijken waar ze naar toe moesten ze gingen volgens mij de verkeerde kant op en wij dus de andere 2 minuten later werden we terug geroepen we waren dus verkeerd gegaan gelukkig geen kilometers en hoop ook niet dat dat ons gaat overkomen. We lijken de wijngaarden achter ons te laten want ik zie bijna geen wijnstruiken meer bij de laatste  neem ik er nog maar een paar. 

Het ziet er soms regenachtig uit maar het zet  (gelukkig) niet door en het lijkt er zelfs op dat de zon gaat schijnen. We lopen stevig  door en zijn daardoor (en het vroege vertrek)  al om 10.30 in Santo Domingo.

Daar had ik wat interessants over gelezen over de Kathedraal en een haan en een kip (google er maar eens op het is te veel om deze legende hier neer te zetten) maar het kwam er op neer dat als de haan kraaide als er een Pelgrim in de kerk was het de Pelgrim geluk bracht. Dus ik dacht de Kip en de Haan te bezoeken bij de Kathedraal maar daar vroegen ze een entree van 4 euro en dat ging me wat te ver, ik ben nog even er om heen gelopen maar Haan nog Kip te zien. Jammer dus maar dan maar op weg naar Granon.
Maar nog geen 300 meter verder lopen we langs een oud woonhuis en op het moment dat ik de deur (waar een soort tralies voor zitten) passeer kraait er daar een haan heel hard, Ingrid gelooft niet in toeval dus het is niet toevallig geweest dat ie kraaide dus hou ik het maar op een persoonlijke Pelgrimszegen.

In Santa Domingo waren we wonderlijk genoeg geen bakker tegengekomen dus zijn we aangewezen op de twee cupcakes die we met jam besmeren en met wat limonade er bij hebben we toch nog een lekker ontbijt waarmee we de laatste 6 km naar Granon moeten kunnen halen. Die blijken iets moeilijker te zijn dan verwacht en evenals gisteren is het de zon die het wandelen minder prettig maakt.

We zijn dan ook blij dat we dit keer om 13.00 al in onze overnachtingplaats zijn, we hoeven nu alleen nog maar een plek te vinden. Maar dat valt nog tegen we zien in iedergaval geen grote Auberge maar komen wel een wat kleinere tegen en dat ziet er erg hippie achtig uit. Het heeft een bepaalde uitstraling, tekeningen op de muur uit vervlogen (hippie dus) tijden en als we doorlopen naar de 1e etage waar de receptie zou zijn komen we Mr Hippie zelf tegen, een forse man met een Mexicaans uiterlijk die in zijn Hippie tijd is blijven hangen compleet met de  bekende Peace ketting om zijn nek, helemaal niets mis mee natuurlijk maar toen we de bedden zagen hadden we het wel gezien een beetje Flowerpower  mag wel maar de bedden hadden wel wat meer richting 2000 mogen zijn.

Balen dus want dan moesten we verder zoeken  als snel zagen we iets van een pension die zijn wel wat duurder maar dan heb je ook wat, dat wat duurder was € 50,00 voor een 2 persoonskamer en dat vonden we wel wat erg veel (naar wat we gewend zijn tijdens deze Camino) maar er bleek verder niets te zijn behalve iets in de plaatselijke kerk wij daar dus naar binnen en Ingrid opgelucht naar binnen, het zag er goed uit tot we de slaapzaal zagen. Die was op de bovenste verdieping in de kerk en daar lagen allemaal matjes op de grond waar we er een van uit konden kiezen. Dat was dus niet helemaal wat we in gedachten hadden (ook niet bepaald 2000) maar het begon (om half 2 dus al) aardig vol te stromen en besluiten  toch maar te blijven
(later zullen we er waarschijnlijk wel om kunnen lachen maar op dat momnet was het niet wat we in gedachten hadden).

We eten wat in het plaatselijk restaurant/groenteboer/cafe/bakker/kruidenier (er is dus van alles te krijgen) we kletsen daar met wat jongeren rond de 25 uit Italie, Engeland en een Nederlander en daarna gaan we weer naar de kerk om te douchen. Ze koken daar ook voor allemaal en we helpen met aardappelschillen en de andere ingredienten klaarmaken voor het avondmaal. Het gaat daarbij om wortelen, uien, aardappels, knoflook, pepers en cursusleider . Omdat het wel erg lijkt op Hutspot vertel ik tegen onze Spaanse gastheer het Leidse Hutspot verhaal en waarom wij dat dus op 3 oktober eten. Hij geeft aan dat wat we vanavond eten een regionaal gerecht is dus weet ik nu uit welke regio de Spaanse soldaten vandaan kwamen die ooit Leiden belegerden. Zo zie je maar weer dat je op een Camino heel wat kan leren. 

Het met elkaar eten was ook heel speciaal met 52 Pelgrim uit 14 verscillende landen  aan tafel de "hutspot" smaakte heerlijk en daarna gezamelijk opruimen en afwassen.  Nadat alles opgeruimd was gingen we met z'n allen naar de koorruimte in de kerk waarbij alleen verlichting is dmv waxinelichtjes wat verteld over de Camino en wordt er een kaars doorgegeven  waarbij iedereen die `m krijgt wat kan zeggen over hoe hij of zij de Camino beleeft. Heel speciaal dus wie had dat vanochtend kunnen denken.Dit is echt heel wat anders als een vakantie met dagelijks vast gelegde excursies en iedereen aan te bevelen.

Wij gaan nu slapen en zien wat de Camino ons morgen voor verrassingen brengt.