Dag 27 - 27 sept 2015

Dag 27 -  27 september van La Faba naar Fonfria  18,5  km 5,5 uur ( nog 145 km)

Vanochtend om 6.30 ontbeten met andere Pelgrims, dit was op basis van ` donativo`  dat komt vaker bij door de kerk geregelde verblijven,  er staat dan vaak een ontbijt bestaande uit geroosterd brood, zoet broodbeleg  koffie en thee en vandaag ook zoals we al heel vaak gezien hebben Maria biscuitjes  dat schijnt veel gegeten of voor onderweg mee genomen te worden.

We wisten dat we vandaag ruim 400 meter moesten klimmen om daarna iets te mogen dalen maar ik zal jullie er niet weer mee lastig vallen hoe zwaar dat was en dus weer tegenviel. Ingrid had / heeft flink last van haar rechter voet en knie en voelt dat bij stijgen en vooral bij het dalen. Vanaf O Cebreiro merken we duidelijk een toename in het aantal (meest Spaanse)  Pelgrims, voor veel Spanjaarden is het  iets wat ze eens in hun leven gedaan moeten hebben en dan is een afstand van minimaal 100 km lopen al goed voor een bewijs dat ze dat gedaan hebben, pas hoorden we ook nog dat het iets was wat goed op hun cv stond, ik ga het er dus ook opzetten wie weet heb ik dat nog eens nodig en daarmee moet ik toch minimaal een baan als krantenbezorger kunnen krijgen (6.00 opstaan en veel lopen ).

We zijn nu wel blij dat we gisteren al een heftig gedeelte gehad hebben als we dat er vandaag ook nog eens bij gehad hadden dan hadden we een taxi kunnen bellen. Nu hadden we de moed (zeg maar kracht) om tot Fonfria te lopen en daar om 12.30 al te zeggen genoeg voor vandaag.

We slapen in een luxe Albergue en hebben daar een 3 persoons stapelbed.
Dwz een 2 persoons matras onder en boven kan er ook nog een, we besluiten zelf op het 2 persoons matras te gaan want je weet anders maar nooit wie er naast je komt (nu alleen benieuwd wat er mogelijk boven ons komt). Doordat we vroeg zijn hebben we eerste keus en is het wachten op een vrije douche geen probleem.
Na de douche nemen we een lunch (voor Ingrid weer eens een donkerbroodje dat hebben ze hier niet zoveel dus extra lekker.  En daarna even Ingrid haar benen getracht te masseren (ik doe ook maar wat) en hopen dat ze daardoor morgen beter kan lopen.

Heftig maar kort (alhoewel nog 5,5 uur onderweg) daagje dus, niet echt veel meegemaakt maar wat wel bijzonder was dat we bij een tussenstop een Nederlander tegenkwamen die met een Italiaanse getrouwd was en die vanaf  O Cebreiro de tocht gingen lopen met hun zoontje van 1,5 bij Pa achter op z`n rug. Dat is dus een hele onderneming  en best wel extra uitkijken over de rotspaden.

Zo dit is het voor vandaag maar ik schrijf denk nog wel wat over de diverse verblijven  dat is denk wel leuk om te weten hoe dat gaat / werkt